ทั้งดีใจและเสียใจ

มีเรื่องเล่าว่าชายชราสามคนขี่ม้าข้ามทะเลทรายนตอนกลางคืน ขณะที่ใกล้ถึงก้นลำธารที่แห้งผากแห่งหนึ่ง พวกเขาก็ได้ยินเสียงหนึ่งสั่งให้พวกเขาลงจากม้า เก็บหินสองสามก้อนใส่ไว้ในกระเป๋าและห้ามดูจนกว่าจะถึงพรุ่งนี้เช้า พวกเขาได้รับสัญญาว่า พวกเขาจะพบทั้งความดีใจและเสียใจ หลังจากนั้นทั้งสามก็ออกเดินทางต่อไป
เมื่อถึงเวลารุ่งเช้า ชายสามคนก็ล้วงมือเข้าไปหยิบก้อนหินในกระเป๋า ซึ่งบันี้กลายเป็นเพชร ทับทิมและพลอยมีค่าอื่น ๆ ทำให้พวกเขาประหลาดใจมาก ตอนนี้เองที่พวกเขาเข้าใจคำพูดที่ว่าพวกเขาจะทั้งดีใจ และเสียใจ พวกเขาดีใจที่เก็บหินมา แต่ก็เสีใจ เสียใจมากที่ไม่ได้เก็บมามากกว่านี้
ผมสงสัยว่าเราจะรู้สึกเช่นนี้ เมื่อเข้าแผ่นดินสวรรค์หรือไม่ เราจะดีใจกับทรัพย์สมบัติที่สำสมไว้ในสวรรค์เมื่อเราอยู่ในโลก และชื่นชมยินดีกับรางวัลที่พระคริสต์ประทานให้ แต่เราก็คงจะเสียใจ ที่ไม่ได้รับใช้มากกว่านี้
ให้เราทำอย่างสุดกำลังและโอกาส เพื่อเราะดีใจมากกว่าเสยใจ

(มัทธิว 6:19-20)
19 "อย่าส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับตัวในโลก ที่อาจเป็นสนิมและที่แมลงกินเสียได้ และที่ขโมยอาจขุดช่องลักเอาไปได้
20 แต่จงส่ำสมทรัพย์สมบัติไว้ในสวรรค์ ที่ไม่มีแมลงจะกินและไม่มีสนิมจะกัด และที่ไม่มีขโมยขุดช่องลักเอาไปได้